Mail 5

Hallo allemaal,
Ondertussen is er hier weer een week voorbij.
Deze week stond ik op stage op de peuterkleuter zaal. Dat was even serieus wennen, want daar heerst volledige chaos. Er liggen acht kinderen op één grote zaal en van de meesten zou je niet zeggen dat ze ziek zijn. Ze crossen door de gang en over het terras, ze vervelen zich te pletter en zeuren heel de dag de oren van mijn hoofd ‘zusteeeer’. Maar het zijn engeltjes, ’s morgens staan ze al te wachten op me en vragen of ik goed geslapen heb, ze komen me kusjes geven met hun doorgeef knuffel en vertellen hun angsten en dromen, ze zijn reuzenblij als ze met mijn vierkleurenpen mogen schrijven… Maar het zijn ook duiveltjes hoor, die kinderen vervelen zich te pletter in het ziekenhuis en hebben amper speelgoed om mee te spelen. Er is wel een speelzaal en een juf die erbij hoort, maar die heb ik nog maar een paar keer kort gezien. Bijgevolg kunnen ze wel eens deugnieterig zijn. Sommigen komen uit het binnenland en spreken geen nederlands, dan wordt het extra lastig om te praten natuurlijk, maar gebarentaal lukt best goed. De eerste dagen was het een beetje rot, omdat ik er geen structuur in zag en de verpleegkundigen mij niet hielpen. Gelukkig heb ik twee dagen bij een goei gestaan en vrijdag heb ik die zaal helemaal alleen verzorgd!
Deze week is er ook een jongentje gestorven, hij was acht jaar had HIV en lymfeklierkanker.. eng om hem te zien sterven, ouders die afscheid moeten nemen, personeel dat zelf heel droef is, kinderen die niet begrijpen wat er gebeurt, artsen die de schuld krijgen, …
Voor de rest zijn we naar een lezing op vrouwendag geweest over emancipatie, met gedichten etc,… sommigen waren goed, anderen heel wat minder. We zaten daar rustig te kijken, toen iemand vroeg of er een dokter of verpleegster in de zaal was, jopla steven en ik naar buiten, een Nederlandse schrijfster lag daar lijkbleek op een tafel een beetje flauw te vallen in combinatie met hyperventilatie, met onze deskundige hulp stelt ze het nu goed hoor.
Voor de rest zijn we gevraagd om mee te spelen in een video voor de taalunie, we moeten een beetje ‘Belgisch’ spreken en dan gaan ze dat filmen.. grappig, een vrouw kwam dat op een terras aan ons vragen.
Vrijdag zijn we naar een Hindoestaans trouwfeest geweest. Ale ja, de eerste dag ervan, want een huwelijk duurt bij hen drie dagen. De eerste dag vieren de bruid en de bruidegom apart, de tweede komen ze samen en is er een ceremonie en de derde is het nog eens feest. De straat was prachtig versierd met bogen vol lichten (ja christine, iets voor jou hoor) en de tante’s van de bruidegom waren volop bezig popcorn te maken als wij toekwamen, wat een teken van vruchtbaarheid zou zijn. We werden als goden behandeld en mochten als tweede ronde gaan eten. Er stonden een paar tafels op een lange rij, dan moet je aanschuiven en komen ze met kommen eten langs en leggen ze dat op je bord. Het was heerlijk, met onze handen smullen, en vooral veel onze vingers aflekken, want dat is een teken dat het lekker is. Die mensen schrokken hier kei snel alles binnen en ik zat daar nog met mijn bord vol, iedereen kwam tegen ons zeggen, ‘doe maar rustig, geen haast, neem nog wat’. Na deze feestmaaltijd hebben we een toch wel een vreemde manier van dansen geobserveerd en hebben we veel te straffe drank gekregen… toen we een beetje in de wind waren hebben we een korte en krachtige danspartij gehouden. Na een kwartier stonden we doornat in het zweet en was de muziek zeer moeilijk te bedansen geworden, dus hebben we er maar de brui aan gegeven. We hebben nog wat gelachen met een kerel die wout kwam versieren, zonder subtiel te zijn! Hilarisch. Vervolgens zijn we met een deel doorgegaan naar de ‘ starzzz’ omdat de danskriebels er wel in zaten. De starzz is een plaatselijke discotheek, waar het stikt van de hollanders, ze speelden er zelfs ‘heb je even voor mij, lalalalalaaa’ dat gaat wel te ver natuurlijk. Maar twas toch nog wel lachen. Daarna zijn we naar de waterkant gegaan waar we den dinsdag emens veeeel ratten gezien hebben, walgelijk hoeveel ratten daar zitten. Ik heb er foto’s van!
Gisteren ben ik met joke lekker gaan rondfietsen in de stad en hebben we een te coole brassband gezien. Echt heerlijk die mannen, ze oefenen vlak bij ons huis en nu hebben we ze bezig gezien, ze gaan het ons leren! Er waren ook breakdansers aan het werk en danseressen, die iets minder enthousiast waren ons te zien. Dan hebben we ons gehaast om op tijd op de ceremonie van dat hindoestaans huwelijk te zijn. Het was in een sprookjesachtig decor, maar we verstonden er niets van en het duurde uuuuuren. Die bruid en bruidegom zagen er ook slecht uit, door al die wierook in hun gezicht en ze slapen amper gedurende de drie dagen huwelijk. Bijna een marteling zo trouwen.
Woensdag is het hier hindoestaans nieuwjaar omdat de lente gaat beginnen en ook daarop zijn we uitgenodigd. Het schijnt ook absoluut de moeite te zijn, dus ik ben benieuwd.
Nu moet ik afsluiten, want jawel, ik ga naar de scouts!!!! Ik heb via via de nummer gekregen van een vrouw die de boyscouts leidt. Vandaag gaan ze de verkenners voorbereiden voor de viering van 100 jaar scouting en daar ga ik eens kijken, binnen twee weken mag ik ook eens mee leiding geven aan de welpen. Super. Ik hou jullie op de hoogte!